Almanya, çağdaş araba kültürünün kalbi sayılan ünlü otoyollarıyla tüm dünyanın dikkatini çekmeyi başaran bir ülke. Bu otoyolların en bilinen özelliği ise, dünyanın dört bir yanındaki şoförlerin hayalini süsleyen kuralları. O denli ki bu yollarda hız sonu bulunmuyor. Araba tutkunları için âdeta bir özgürlük sembolü olduğunu söyleyebiliriz.
Tabii ki bu durumu gören herkes, Alman otobanlarında sürat sonu olmadığını sorgulamaya başlıyor. Biz de bu içeriğimizde Almanya’daki bu durumun ardındaki nedenleri sizler için inceleyeceğiz.
Öncelikle hakikaten hiç sürat hududu yok mu?
Zannedilenin tersine, otobanların %100’ünde bir sürat hürlüğü bulunmamaktadır. Yoğunluk, hava kaideleri yahut yol çalışması üzere durumlarda süreksiz yahut kalıcı sürat limitleri uygulanabilir. Yolun yaklaşık %70’lik kısmında genel bir sürat sonu bulunmuyor, geri kalan kısımlarda ise kalıcı yahut değişken sürat hudutları var olduğunu söyleyebiliriz. Ayrıyeten 130 km/sa’lik bir önerilen sürat da var. Yani Almanya’da otobanda basitçe “sınırsız” demek teknik olarak tam hakikat değil. Yüksek süratte gitmek hata değil lakin önemli yüksek süratlerde kaza yaparsanız kusurlu bulunabilirsiniz.
Tarihsel kökenler
Alman otobanlarının inşası, 1930’lu yıllara kadar uzanıyor. Birinci gerçek otoyol 1932’de Köln-Bonn ortasında açılmış olsa da, Nasyonal Sosyalistler iktidara geldikten sonra geniş bir otoyol ağı inşasına sürat vermiş ve bazı sürat limitlerini kaldırmışlar. Bu atılım, hem motorsuz taşıtları yoldan uzak tutarak verimliliği artırmayı hem de Alman araba sanayisini ve motorlu taşıt sahipliğini ulusal gurur kaynağı haline getirmeyi amaçlamıştı.
Savaş sonrası periyotta ise günümüzdeki hâlinin birinci adımları atıldı. 1952 yılında Batı Almanya idaresi **tüm sürat limitlerini **kaldırdı ve kendisini Doğu Almanya’dan ayırarak “özgür” olduğunu göstermek istedi. Bu periyotta otobanlar ülkenin tekrar inşasında ve ekonomik toparlanmasında da kritik rol oynadı. Sürat limiti olmayan yollar, güçlü Alman arabalarının performansını sergilemek ve ülkenin mühendislik üstünlüğünü simgelemek için bir platform hâline gelirken batının daha özgür anlayışa sahip olduğunu göstermek için kullanıldı.
Güvenlik
Tabii ki bu bahiste herkesin aklına güvenlik sıkıntıları geliyor. Otobanlarda sürat sonunun olmaması, dışarıdan bakıldığında inançsız görünebilir, lakin Almanlar bu durumu yüksek mühendislik standartları ve disiplinli bir trafik kültürü ile dengeliyorlar. Öncelikle yol kalitesi ve altyapı çok düzgün. Otobanlar, en yüksek standartlarda ve çok sağlam gereçlerle inşa edilir. Geniş şeritler, uzun görüş uzaklıkları, yüksek kaliteli asfalt ve sistemli bakım, yüksek süratlerde bile inançlı bir sürüş ortamı sağlıyor.
Sonuç olarak Almanya’nın ikonik otobanlarının sürat hududuna sahip olmamasının gerisinde kültürden tarihi olaylara kadar birçok farklı neden yatıyor. Bu durumun temelde kişisel özgürlük ile toplumsal sorumluluk ortasında kurulan hassas bir denge üzerine kurulu olduğunu söyleyebiliriz.
